تأثیر آلومینیوم و فسفر بر فعالیت آنزیم پراکسیداز، محتوای لیگنین و برخی از پارامترهای فیزیولوژیک گیاه eustoma grandiflora l.

سمیت آلومینیوم یکی از مهمترین عوامل محدود کننده­ رشد گیاهان در خاک­های اسیدی است. بین سمیتآلومینیوموکمبودفسفردرخاک هایاسیدیارتباطمستقیمیوجوددارد وبه نظر می­رسد که درگیاهانتیمارشدهبافسفرکافی،مقاومتبهآلومینیومافزایشمی­یابد. در تحقیق حاضر تأثیر آلومینیوم و فسفر بر فعالیت آنزیم پراکسیداز و لیگنیفیکاسیون در گیاهچه­های جوان لیسیانتوس (eustoma grandiflora l. ) مورد بررسی قرار گرفت. گیاهچه­های جوان به مدت 10 روز در کشت هیدروپونیک با محلول غذایی هوگلند4/1 قرار گرفته و در چهار گروه کنترل(بدون آلومینیوم و فسفر اضافی)، 300 µm)) al، p (3 mm) و al+p تیمار شدند. به دنبال این مراحل مقدار جذب آلومینیوم و فسفر، فعالیت آنزیم پراکسیداز ( محلول، یونی و کووالانی) در ریشه و چوبی شدن و برخی دیگر از پارامترهای فیزیولوژیکی گیاه بررسی شد. تیمار گیاهچه­ها با آلومینیوم کاهش معنی دار فعالیت آنزیم پراکسیداز محلول، یونی و کووالانی در ریشه و تیمار با فسفر، افزایش معنی دار فعالیت پراکسیدازهای محلول و کووالانی و تیمار توأم این دو، کاهش معنی­دار پراکسیدازهای محلول و یونی را نسبت به گروه شاهد به همراه داشت. در هر سه گروه از گیاهان تیمار شده، تغییر معنی داری در پراکسیداسیون لیپید غشا مشاهده نشد. در گیاهان تحت تیمار آلومینیوم، کاهش لیگنیفیکاسیون رخ دادکه نشان دهنده اثر تحریک کننده آلومینیوم در رشد و اثر مثبت آن در تعدیل سمیت فسفر زیاد می باشد.